(Men denkt dat minstens 80% van de winnende dwergen op nationale shows drager zijn van het maxfactor-gen, samen met het normale dwergfactor-gen)
Na import van enkele dieren uit Engeland werd de dwerg, zowel de Pool als de kleurdwerg (Netherland dwarf) in Amerika erkend. In die tijd was er direct veel vraag en populariteit, maar nog heel weinig kwaliteit en kwantiteit. Een van de pioniers binnen deze jonge club was voor zaken in Duitsland en kocht daar twee Roodoog Polen. Bij aankomst in Amerika bleken dit twee rammen te zijn van uitzonderlijke klasse. Een van deze dieren werd verkocht aan een ander lid, die deze ram MAX noemde.
Max won overal waar hij geshowd werd en werd op deze manier dan ook heel beroemd. Zijn eigenaar was de beroerdste niet en liet fokkers in zijn omgeving gebruik maken van Max' diensten. Bij gebrek aan alternatieven werd Max gebruikt voor iedere kleur en zo kon het gebeuren dat er snel alleen nog dieren waren in deze streek waar Maxbloed in zat. Verder fokken werd een grote familieteelt met grote vooruitgang in dwergvorm en dominerende showuitslagen. Max was niet alleen beroernd, hij werd een legende. In deze streek, waar dus zoveel nauwe inteelt plaats vond, ontstond de aangeboren afwijking, die men de MAXFACTOR is gaan noemen.
DE UITERLIJKE KENMERKEN VAN DEZE AFWIJKING ZIJN
1.de jongen worden met de ogen open geboren
2.de achterbeentjes staan helemaal krom naar binnen gedraaid
3.de achtervoetjes hebben vaak, maar niet altijd, 5 teennagels vergelijkbaar met de voorvoetjes, dus met duimpje
4.deze diertjes worden vaak niet ouder dan plus minus 5 dagen
Deze afwijking is dus duidelijk anders dan de alom bekende lethaalfactor (dwergfactor die dubbel voorkomt of homozygoot is)
Tlen jaar geleden was deze afwijking in Nederland en Belgie nog volkomen onbekend bij fokkers en keurmeesters. Nu zullen ongetwijfeld diverse lezers deze beschrijving wel herkennen. Helaas is deze afwijking inmiddels vrij algemeen aanwezig in onze streken, zeker in bepaalde kleurslagen.
De grote invloed van Duitse import binnen ons ras heeft ook deze erfelijke afwijking meegebracht. Hebt u deze afwijking in uw stal nog nooit gezien, dan mag u zich gelukkig prijzen en extra voorzichtig zijn met het inbrengen van nieuw bloed. Het zal niet gemakkelijk zijn de verdere opmars van deze afwijking te keren, aangezien Maxdragers alom verspreid zijn. De vererving geschiedt uiteraard recessief, maar mogelijk ook autosomaal. We kunnen gerust spreken van een tijdbom onder ons dwergenbestand.