Het Gewicht

Een weegschaal mag niet ontbreken in het arsenaal van de fokkers en zeker niet bij de keurmeesters.

Een fokker moet zijn weegschaal gedurende het ganse jaar doorlopend gebruiken en dit niet overlaten aan de keurmeester tijden de beoordeling. Sommigen wegen hun dieren korte tijd voor de tentoonstelling en komen dan voor verrassingen te staan. Dan dieren welke te licht wegen meer voeding geven kan zware gevolgen krijgen voor deze dieren later op het seizoen. Omgekeerd is al even nadelig. Dwergen die te zwaar wegen gaan afremmen in de voeding worden achteraf geconfronteerd met loshuidigheid en beenderigheid.

Wanneer de dieren van jongs af gewogen worden dan kan men zeer goed de algemene ontwikkeling van deze dieren volgen maar zegt het ook iets van de kwaliteit van Uw fokstam. Men moet de weegschaal als hulpmiddel bij de fokkerij niet onderschatten. Ook voor de keurmeester is ze een richtlijn en veel efficiënter dan schatten op het gevoel. Inschattingen liggen steeds in de buurt en veroorzaken altijd misnoegen bij de benadeelden.

Ieder ras moet (met nadruk) op een bepaalde leeftijd het minimum gewicht hebben. Dit gewicht in relatie tot het gewenste type en bouw vormt een belangrijk onderdeel van de uiteindelijke beoordeling door de keurmeester. Dit dient duidelijk tot uiting te komen in het toe te kennen predikaat. Dat gewicht echter niet alleen het predikaat bepaalt bewijst concreet  een geblokt type dat naar gestrektheid evolueert. Ook lengte weegt immers. Het type voldoet niet en zal daarom niet zijn punten verliezen op gewicht. Omgekeerd geldt juist hetzelfde, een Vlaamse reus die te kort is van type zal ook daar zijn punten verliezen en niet op zijn gewicht.

Nog een groot voordeel van het wegen is dat men de indruk kan krijgen dat sommige rassen moeite hebben om het juiste gewicht te verkrijgen of te behouden. Hier moet overwogen worden om de statische Officiële Standaard dynamisch om te buigen. Anderzijds mag men zich ook niet bezondigen aan de weg van de minste weerstand en moeten fokkers een inspanning doen om streng te selecteren op het gewicht. De fokkers moeten het zien als een verplichting t.a.v. hun lievelingsras. Het grootste gedeelte van onze rassen zijn van buitenlandse oorsprong en daarom is het zeker niet aangewezen om zo maar aan die standaardeisen te tornen. Het kost zeker moed en zelfoverwinning te kleine of te zware dieren niet meer in te zetten voor de fok of op zijn minst niet meer met elkaar te paren.

Rudi Pauwels